Rurka tracheostomijna to specjalny przewód, który umieszcza się w tchawicy pacjenta. Aby nie ulegał przesunięciu, dodatkowo mocuje się go za pomocą tasiemek. Ten wyrób medyczny zapewnia odpowiednią drożność dróg oddechowych, jak i wentylację kontrolowaną. Tracheostomijne rurki wykorzystuje się również w trakcie leczenia zwężeń krtaniowo-tchawiczych. Jakie możemy wyróżnić ich rodzaje? I jak przebiega proces pielęgnacji rurek? Wszystkiego dowiesz się w tym wpisie!
Rurkę tracheostomijną zakłada się w celu udrożnienia dróg oddechowych. Dokonuje się tego po zabiegu tracheotomii, czyli przecięciu przedniej ścianki tchawicy i wykonaniu małego otworu – tracheostomii. Jest on konieczny do tego, aby wprowadzić rurkę umożliwiającą oddychanie bez udziału górnych dróg oddechowych. Wśród wskazań do wykonania takiej procedury medycznej można wymienić duszność, obrzęk krtani, guz nowotworowy krtani, poparzenia górnych dróg oddechowych, jak i nadmiernie zalegająca wydzielina oskrzelowa czy poważne urazy czaszki. Rurkę tę wykorzystuje się również w sytuacji, gdy w krtani znajdują się pewne przeszkody.
Placówka ochrony zdrowia powinna być wyposażona w najwyższej jakości sprzęt medyczny. Rurki tracheostomijne wyróżniające się doskonałym wykonaniem oraz atrakcyjną ceną znajdziesz na https://mercant.pl/rurki-tracheostomijne,c126,pl.html.
Jak wygląda rurka tracheostomijna? Charakteryzuje się ona wygiętym kształtem. Dodatkowo, z jednej strony posiada kołnierz, który zapewnia, że przewód nie wsunie się całkowicie do tchawicy – przymocowuje się go za pomocą opatrunku bądź tasiemek do skóry. Dolna część rurki wyposażona jest w balonik – gdy napełni się on powietrzem, odpowiednio przylega w tchawicy. Umożliwia to łatwiejsze oddychanie, a ponadto zapewnia, że wydzielina nie spłynie do oskrzeli lub płuc. Do przewodu może zostać dołączony również specjalny balonik – pozwala on na kontrolowanie ciśnienia.
Wśród rurek tracheostomijnych możemy wyróżnić przewody charakteryzujące się odmiennym zakrzywieniem, średnicą oraz długością. Umożliwia to dobór wyrobu odpowiedniego do indywidualnego pacjenta – dzięki temu medyk niweluje ryzyko ocierania się tworzywa o tchawicę, co mogłoby skutkować powstaniem odleżyn czy perforacji.
Jeśli chodzi o podział ze względu na tworzywo, można wymienić rurki tracheostomijne metalowe, jak i wykonane ze sztucznych tworzyw – silikonu czy plastiku.
Aby utrzymać odpowiednią wentylację organizmu, pielęgnacja rurki tracheostomijnej jest wręcz niezbędna. Konieczne jest regularne odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych – w innym przypadku istnieje ryzyko wystąpienia problemów z drożnością. Dodatkowo, należy pamiętać o zmniejszaniu gęstości wydzieliny z dolnych dróg oddechowych. W sytuacji, gdy jednak pojawi się gęsta wydzielina tworząca korki, należy zadbać o przemywanie oskrzeli.
Do innych podstawowych czynności pielęgnacyjnych możemy zaliczyć pielęgnację rany oraz częste zmiany opatrunków – powinny być one suche. Niezbędne jest także regularne kontrolowanie ciśnienia w uszczelniającym baloniku. Osobom, które posiadają rurkę tracheostomijną, zaleca się przebywanie w pomieszczeniach o odpowiedniej wilgotności - należy zatroszczyć się nawilżanie wdychanego przez pacjenta powietrza.
Część pacjentów jest w stanie samodzielnie zadbać o czynności pielęgnacyjne rurki tracheostomijnej. W przypadku, w którym jest to jednak niemożliwe, proces ten powinien być wykonywany przez personel medyczny bądź odpowiednio przeszkoloną osobę.
Pierwsza wymiana rurki tracheostomijnej powinna mieć miejsce po dwóch lub trzech miesiącach – wynika to z konieczności zagojenia się rany powstałej przy zabiegu tracheotomii. Jeśli chodzi o kolejne wymiany, mogą mieć miejsce co miesiąc, chociaż zaleca się wymianę rurki co dwa tygodnie.
Warto pamiętać, że pierwsze wymiany przewodu mogą być bolesne, jednak wraz z biegiem czasu przestaje stanowić to niedogodność. Co ważne, każda zmiana rurki tracheostomijnej powinna odbywać się w obecności medyka – lekarza bądź personelu medycznego.
Zanim rurka tracheostomijna zostanie usunięta, przewód powinien zostać zatkany na co najmniej dobę – jeśli pacjent dobrze to zniesie, można podjąć kolejne kroki. Zabieg usunięcia jest wykonywany na sali opatrunkowej. Co istotne, po usunięciu rurki tracheostomijnej pacjent powinien pozostać pod opieką medyczną przez przynajmniej dobę.
