Gięcie metalu to proces obróbki plastycznej pozwalający relatywnie szybko i tanio tworzyć elementy o nawet dość złożonych kształtach. I choć dziś można powiedzieć, że ta technologia jest dojrzała, to wiążą się z nią pewne ryzyka.
Gięcie metalu jest możliwe dzięki odkształceniom plastycznym, natomiast każdy materiał można opisać także pewną podatnością na odkształcenia elastyczne, czyli nietrwałe, ustępujące po zaprzestaniu oddziaływania siły zginającej. W praktyce oznacza to, że każdorazowo gięcie metalu wymaga przekroczenia granicy odkształceń elastycznych, natomiast to może wiązać się z naruszeniem struktury mikrokrystalicznej stopu i jego osłabienia. Aby tego uniknąć, należy prawidłowo dobrać parametry pracy giętarek i walcarek, na których dokonywana jest obróbka. O ile wszystkie wartości techniczne można wyliczyć, korzystając z pewnych modeli, o tyle w praktyce bardzo często kluczowe okazuje się w tym zakresie doświadczenie wykonawcy.
Jeśli korzysta się z nowoczesnych, w pełni sprawnych i prawidłowo skalibrowanych giętarek i walcarek, to pierwszy z tych dwóch problemów można praktycznie zupełnie wykluczyć. Trzeba jednak pamiętać, że każde gięcie, nawet jeśli jest równomierne, to powoduje powstawanie mniejszych lub większych naprężeń w obrabianym elemencie. W niektórych przypadkach może to prowadzić do powstawania odkształceń także poza obszarem bezpośredniego oddziaływania obrabiarek. Może to być kwestia niewłaściwej jakości materiału, ale też pewnych błędów w konfiguracji obrabiarki. Ponownie, aby temu zapobiegać, należy powierzać realizację zleceń wykonawcom zatrudniającym wysoko wykwalifikowaną kadrę.
Aby doszło do uszkodzenia powierzchni giętego elementu, konieczne jest przekroczenie granicznej wartości jego wytrzymałości na rozciąganie (w obrębie powierzchni zewnętrznej) lub ściskanie (na powierzchni wewnętrznej). Przyczyną jest nieodpowiednie dopasowanie techniki gięcia (siły, obszaru i promienia) do parametrów technicznych stopu. Należy jednak zaznaczyć, że owo niedopasowanie może być równie dobrze pochodną niezachowania żądanej jakości w samym surowcu, a niekoniecznie efektem błędu obsługi. Uszkodzenia powierzchni nie mogą być traktowane jako wyłącznie defekt estetyczny. Nawet jeśli są niewielkie, świadczą o zniszczeniu struktury wewnętrznej. Można ich unikać, dokładnie kontrolując jakość elementów przed gięciem i wykonując obróbkę na nowoczesnych maszynach.
